รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
สวัสดี ลูก ๆ ที่งดงามของพระเจ้า ผู้สืบเชื้อสาย ของพระพุทธเจ้าและพระคริสต์ ฉันอยากพูดคุยกับคุณ เมื่อหลายวันก่อน แต่ฉันยุ่งมาก ยุ่งเกินไป วันนี้ ฉันเลยตัดงานไปครึ่งหนึ่ง แล้วจะทำงานชดเชยในวันพรุ่งนี้ วันนี้ไม่มีอะไรด่วนเกินไป ฉันเลยพูดคุยกับคุณได้ เพื่อให้คุณรู้ว่า ฉันยังอยู่ที่นี่และมีชีวิตอยู่ไม่มีใครรู้ว่าอีกนานแค่ไหน จงให้คุณค่ากับชีวิตของคุณ และเวลาของคุณบนโลกนี้ เพื่อที่คุณจะได้ มีโอกาสมากพอที่จะบำเพ็ญ เพื่อยกระดับทางจิตวิญญาณ ของตนเองและคนรอบข้าง และด้านอื่น ๆ อีกมากมาย เช่น คุณธรรม ศีลธรรม ปัญญา นั่นคือสิ่งที่คุณ สามารถให้กับคนที่คุณรัก และผู้โชคดีที่อยู่รอบตัวคุณ ผู้บำเพ็ญจิตวิญญาณ ระดับสูง และหากคุณยังอยู่ในระดับต่ำ ไม่ต้องกังวล คุณจะไปถึงที่นั่น ถ้าคุณจริงใจ ที่ใดมีความตั้งใจ ย่อมมีหนทางเสมอ แค่ว่าบางครั้งร่างกายของเรา ไม่ฟังความปรารถนาของเรา ลองสอนมันว่าต้องทำยังไงตอนนี้เป็นฤดูร้อน หรือเมื่อมันร้อนเกินไป คุณสามารถใส่น้ำเย็น ลงในชามเล็ก ๆ ใส่น้ำแข็งลงไป ถ้าคุณมีน้ำแข็ง และใส่ผ้าขนหนูลงไป ทุกครั้งที่คุณรู้สึกร้อนเกินไป แม้ว่าคุณจะไม่ได้ คลุมผ้าไว้บ้างแล้วก็ตาม ถ้าคุณอยู่คนเดียวเหมือนฉัน คุณสามารถทำอะไรก็ได้ ที่คุณต้องการจริง ๆและหากมันร้อนเกินไป คุณก็สามารถเปิดหน้าต่างทิ้งไว้ได้ และถ้าคุณกังวล เรื่องผีและอะไรต่าง ๆ ถ้าคุณเป็นผู้บำเพ็ญที่ดี คุณก็ไม่ควรกังวล แต่คุณสามารถเปิดไฟไว้ในสวน เพื่อให้มีแสงสว่าง รอบ ๆ บ้านได้ ผีส่วนใหญ่จะกังวล เรื่องแสงสว่าง หากพวกเขาอยู่นอกบ้านคุณ ไม่เป็นไร มีผีอยู่ข้าง ๆ คุณ หรือใกล้คุณ หรือข้างบ้านของคุณ เหล่านี้เป็นสิ่งที่มองไม่เห็น บางครั้งพื้นที่ก็ไม่สำคัญ สำหรับพวกเขา แต่เราสามารถหลบภัย ในวิถีแห่งสวรรค์ แสงแห่งสวรรค์ภายใน ที่ปราศจากแสง และเสียงแห่งสวรรค์ภายใน ที่ปราศจากเสียง คุณทราบดี แล้วคุณจะปลอดภัย เปิดสุพรีมมาสเตอร์ทีวีทิ้งไว้ เบื้องหลัง คุณจะรู้สึกปลอดภัยยิ่งขึ้นจริง ๆ แล้ว ฉันเชื่อว่า พวกคุณทุกคนรู้สึกปลอดภัย และสบายดี เหมือนที่ฉันเคยรู้สึกตอนอายุน้อยกว่านี้ ด้วยวิถีแห่งแสง และเสียงแห่งสวรรค์ภายใน คุณไม่ควรกังวล กับสิ่งใดเลย เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก บางครั้งฉันเห็นร่าง สีขาวรอบ ๆ เกือบจะโปร่งใส แต่ฉันไม่เคยรู้สึกกลัวเลย และหลังจากที่ฉันรู้แจ้ง มากขึ้นกว่าปกติ ฉันก็เดินไปทุกที่ตามลำพัง แม้จะอยู่ในความมืดก็ตาม เช่นเดียวกับในเทือกเขาหิมาลัย ฉันไม่เคยมีไฟฉาย หรืออะไรแบบนั้นเลย ไม่มีเงินซื้อตอนนั้น! และในเทือกเขาหิมาลัย และป่า ในตอนเย็น มันจะมืดเร็วมาก ตอนที่ฉันอยู่ที่นั่น มันมืดเร็วมาก บางครั้ง ฉันไปที่ห้องสมุด เพื่อยืมหนังสือ หรืออ่านอะไรบางอย่างที่นั่น และแม้แต่ตอนที่ห้องสมุดปิด และฉันต้องกลับบ้าน มันเป็นการเดินทางไกล คุณไม่มีรถประจำทาง และแท็กซี่เหมือนที่คุณมี ในเมือง ที่นั่น คุณเดิน และแม้ว่าคุณจะ ต้องการรถลาก หรือชาวม้า คุณต้องไปที่หมู่บ้าน หมู่บ้านที่ใหญ่กว่าในตัวเมือง เพื่อสั่งซื้อ หรือเช่ามันฉันอาศัยอยู่ในป่า ในบ้านดิน ส่วนใหญ่แล้วมันก็เป็นเช่นนั้น และตอนกลางคืนเมื่อฉันกลับบ้าน ฉันก็แค่ไป มันมืดไปหมด มันมืดกว่าในเมือง แต่ แม้ว่าคุณไม่ได้ อาศัยอยู่ในเมือง คุณอาศัยอยู่ใกล้เมือง แต่แสงจากเมืองก็ สามารถช่วยให้คุณมองเห็น เส้นทางได้เล็กน้อย แต่ในเทือกเขาหิมาลัย ป่ามืดมิดไปหมด ถึงตอนนี้ ตอนที่ฉันนึกถึงมัน ฉันก็สงสัยว่าฉันกลับมาบ้านได้ยังไง แต่ก่อนฉันใช้ชีวิตแบบนี้ ฉันไม่เคยรู้สึกกลัวสิ่งใดเลย ฉันไม่เคยรู้ว่าการกลัว หมายถึงอะไรตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก ใช่ สักพักหนึ่ง เพราะคนมักจะเล่า เรื่องผี เรื่องเสือ เรื่องแม่มด และเรื่องที่ ทำให้เด็ก ๆ กลัวให้คุณฟังเสมอ ดังนั้นตอนฉันกลับบ้าน ฉันก็ค่อนข้างจะกลัว แต่เพียงชั่วคราว ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เมื่อคุณอายุมากขึ้น ตอนคุณยังเด็ก เวลาผ่านไปเร็วมากแต่ในเทือกเขาหิมาลัย คุณไม่มีอะไรแบบนั้น ในป่า โดยเฉพาะ ไม่มี แต่ฉันสงสัยว่าฉันกลับบ้านได้อย่างไร ฉันแค่เดินกลับบ้าน ดูเหมือนเท้าของฉันรู้ ว่าจะต้องไปที่ไหน เมื่อกี้ฉันคิดเกี่ยวกับมัน ฉันคิดว่าฉันจะต้อง เป็นเหมือนผู้หญิงโง่หรือบ้า ฉันไปหาพระเจ้า ฉันคิดว่าฉันจะพบมัน ในอินเดียในเทือกเขาหิมาลัย ฉันไม่เคยเตรียมตัวมาเลย ฉันไม่มีเต็นท์ด้วยซ้ำ ฉันมีเพียงร่ม และฉันไม่มีเงินมากนัก ฉันต้องใช้อย่างประหยัดมาก ดังนั้นถ้าฉันไม่มีห้อง ที่ไหนสักแห่งในเทือกเขาหิมาลัย ฉันก็ต้องนอน ใต้ร่ม อย่างน้อยหัวก็ไม่เปียก และนั่นเป็นสิ่งสำคัญ สมัยนั้นฉันไม่รู้ว่า "ความกลัว" หมายถึงอะไร และทุกวันนี้ การมีชีวิตอยู่ ภายในสิ่งที่เรียกว่าอารยธรรม คุณสามารถรู้สึกหวาดกลัวผู้คน หรือสิ่งใดก็ตามที่อาจเกิด ขึ้นกับคุณในสังคมที่เจริญแล้ว ในเทือกเขาหิมาลัย คุณอาศัยอยู่ในบ้านดินตามลำพัง หรืออยู่กันเพียงไม่สองสามคน และถ้าคุณออกไปที่ไหน สักแห่งถ้าคุณต้องการกลับบ้าน คุณต้องผ่านป่า ภูเขาและแม่น้ำ และฉันก็ทำทั้งหมดนั้นคนเดียว! ตอนนี้กำลังคิดเรื่องนั้นอยู่ เอ่อ... ฉันไม่แน่ใจว่าจะทำอีกครั้งได้ไหมฉันอายุน้อยกว่า และฉันรักโลกนั้นมาก โลกเสรี โลกที่ปราศจากความกลัว ซึ่งฉันสูญเสียไป ฉันสูญเสียสิ่งต่าง ๆ มากมาย รวมทั้งสิ่งนั้นด้วย แต่โลกแบบนั้นเป็นโลก ที่มีค่าที่สุดสำหรับฉัน ฉันไม่รู้ว่า การรู้จักคนจำนวนมาก สามารถให้สัมภาระแก่คุณได้ มากกว่าเมื่อคุณอยู่คนเดียว แม้ว่าคุณจะไม่ได้ถือ สัมภาระใด ๆ เลยก็ตาม ไม่มีใครสามารถเห็นสิ่งนั้นได้ แต่มันก็เป็นภาระ มากกว่าการอยู่คนเดียว จนแทบจะสิ้นเนื้อประดาตัว คุณต้องนับ เงินอันน้อยนิดของคุณทุกวัน คุณไม่สามารถใช้จ่าย เกินจำนวนเงินที่คุณ ตั้งใจใช้จ่ายได้ตอนนั้นฉันมีเงิน ไม่มากจริง ๆ และไม่เคยคิดจะขอเงินจาก สามีเก่าสำหรับ การเดินทางหิมาลัยด้วยซ้ำ ถ้าฉันมีเงินฉันก็ใช้ไป ถ้าฉันไม่มี ก็แค่นั้น ฉันต้องไป แต่เพราะว่าฉันใช้ชีวิตอย่างประหยัด จาปาติ (วีแกน) บ้าง ทำเองหน้า บ้านดิน ด้วยฟืนแห้งในป่า คุณจึงอยู่ได้ยาวนาน ด้วยเงินเพียงเล็กน้อย ในอินเดีย มันถูก กว่าประเทศอื่นมาก และถ้าคุณอยู่ใน พื้นที่ภูเขาเช่น เทือกเขาหิมาลัย ก็จะยิ่งสมเหตุสมผลมากขึ้น แต่ถ้าคุณเจาะลึกเข้าไป ในเทือกเขาหิมาลัย มันอาจจะลำบากมากขึ้น เพราะที่นั่นคุณ ไม่มีร้านอาหาร ไม่มีอาหาร ไม่มีอะไรเลยแม้บางครั้งบางคราว คุณโชคดีที่เจอ ใครสักคน บนถนน กลางถนนป่า ถ้าป่ามีถนน อาจมีชายหนุ่ม ถือภาชนะโลหะ ที่มีแป้งสาลีอยู่ในนั้น แล้วหลังจากนั้น คุณสามารถ มีจาปาตีได้เพียงอันเดียวเท่านั้น ถ้าคุณโชคดี ถ้าคุณมาเร็ว หากมาทีหลัง ผู้แสวงบุญจะแทบ กระโดดบนเตาของเขา เพื่อขออาหาร แล้วในเวลาไม่นาน ภาชนะโลหะเล็ก ๆ ของเขาก็จะหายไป ทุกคนต้องไป เขาก็ด้วยในเส้นทางป่าเหล่านั้น บางครั้ง คุณอาจไม่เจอใครเลย แทบจะไม่เจอ นาน ๆ ครั้ง คุณอาจจะโชคดี ได้เจอพระ พระสูงอายุบางคน และเขามีเพียงแผ่นพลาสติก เหนือศีรษะของเขา ที่สร้างจากกิ่งของต้นไม้ใกล้ ๆ โดยลูกศิษย์บางคนของเขา หรือเขาอาจจะทำขึ้นมาเอง จากนั้น ภายใต้แผ่นพลาสติกนั้น มีเตาเล็ก ๆ อยู่ และถ่านก็ควรจะร้อน และไหม้อยู่ตลอดเวลา แม้ว่าจะถูกปกคลุม ไปด้วยขี้เถ้า เพราะเขา จะไม่มีโอกาสก่อไฟอีกเลย ถ้าไฟนั้นดับลง ถ้าถ่านหมด เพราะไม่มีผู้ใด เอาไปให้เขาที่นั่น ไม่มีใครอยู่รอบตัวเขา เป็นระยะทางหลายไมล์เส้นทางแบบนั้นจะมองเห็นได้ เฉพาะในฤดูร้อนที่แท้จริง หลังจากที่หิมะบางส่วนหายไปแล้ว ลึกลงไปในแม่น้ำคงคา ที่ไหนสักแห่งใกล้เคียง จากนั้นคุณสามารถเดินบนนั้นได้ นี่เป็นเพียงการแสวงบุญเท่านั้น ไม่มีใครเคยเดินไปตามเส้นทางเหล่านั้น บางแห่งอยู่ห่างไกล และอันตรายมากเช่นกัน และพระนั้น ฉันคิดว่าเขาเพียง อยู่ที่นั่นชั่วคราวเท่านั้น เพราะผู้แสวงบุญมาและไป และอาจจะช่วยเขา ให้รอดได้บ้างบางครั้ง จนกระทั่งเขาขึ้นไป ถึงโกมุกหรือสักแห่ง ที่สูงกว่าในเทือกเขา หิมาลัยซึ่งไม่มีใคร ไม่มีวิญญาณเคยไปเยี่ยมเยือนเลย ช่วงเวลาเหล่านั้นฉันรักมาก เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันPhoto Caption: การเข้าถึงความงามที่แท้จริง
